Les Menuires, 60 jaar controverses en vernieuwing
Vorig jaar vierde Les Menuires zijn 60e verjaardag ! Hoewel de architectuur aanvankelijk werd verguisd, is het station tegenwoordig een bron van inspiratie. Een terugblik op een bijzondere geschiedenis, tussen lef en polemiek.
Betonnen torens in stedelijke stijl, mijlenver van de typische stijl van de bergen... In die eerste jaren deed de innovatieve bouwstijl van les Menuires de gemoederen hoog oplopen. Meer dan een halve eeuw later wordt het station beschouwd als een voorbeeld ter navolging op het gebied van planning. Het zestigjarig bestaan is de ideale gelegenheid om de intrigerende ontstaansgeschiedenis eens goed onder de loep te nemen van een skistation waar iedereen wel een mening over heeft.
😄❤️ 60-er jaren: het ontstaan van les Menuires
In 1964 begon de regering Pompidou met een nieuwe politiek voor het ontwikkelen van het berggebied: het Plan Neige (Sneeuwplan). Dit enorme project bestond uit het aanleggen en ontwikkelen van skistations voor de middenklasse die zich wilde uitleven.
De werkzaamheden aan les Menuires (spreek uit: :Meuniere") begonnen in datzelfde jaar. De plek van bestemming op 1800 meter hoogte was niet bewoond maar lag dichtbij het dorp Saint-Martin-de-Belleville. De wijk La Croisette werd als eerste gebouwd met de eerste skiliften en de eerste flatgebouwen en ook Le Solaret, dat later werd afgebroken. Het skistation wordt geopend voor het winterseizoen 1964/65 met 450 bedden.
❄️ 70-er jaren : het "Bijlmer in de bergen"
Onder leiding van de architect Philippe Douillet werden in les Menuires ronduit stedelijke, massieve en functionele gebouwen neergezet. Een voorbeeld ? Le Brelin, gebouwd in 1972, heeft het voorkomen van een passagiersschip dat midden in een oceaan van sneeuw voor anker ligt. Het gigantische interieur omvat onder meer 562 appartementen en diverse winkels ! Met zijn vernieuwingsdrift zou de architectuur van het station menigeen verbluft achterlaten.
Voor Mille Routes is Les Menuires "de tijdelijk ontoerekeningsvatbare getuigenis van geniale architecten op zoek naar kathedralen" (1973). Voor de Touring Club de France zijn de torens "gezinshokken, weliswaar geen Manhattan, maar [...] ze hebben het beschamende aanzien van de Montparnasse torens [...]"(1977). En de krant Libération noemt het station het "Bijlmer van de bergen".
Gelukkig hadden anderen een meer positieve mening. In La Montagne : "Het succes van les Ménuires (met een accent in de tekst) is inmiddels geen geheim meer : dit skistation laat je, met zijn "functionele" karakter, alle fysieke beperkingen vergeten" (1973). Dat is de kern van de zaak. Les Menuires is een integraal station, zonder auto's, waar de mensen vrijelijk in de sneeuw rondlopen. De prijs/kwaliteit verhouding zorgt ervoor dat het station betaalbaar is voor alle budgetten, zodat er steeds meer mensen naartoe komen.
🤩✨👍 De jaren 80 en 90: de ontwikkeling van het station
Aan het einde van de jaren 70, en vervolgens in de jaren 80 groeide het station verder met 11.000 bedden erbij. Complete wijken worden uit de grond gestampt, onder andere Les Bruyeres en Les Fontanettes. De architectuur ontwikkelde zich verder, ver weg van de principes uit de jaren 60. Nu is de aandacht gericht op houten en stenen chalets in de traditie van de traditionele woningen van de Savoie.
In 1992 had het station het voorrecht voor het voetlicht te kunnen treden met de organisatie van de Olympische Spelen in Albertville. Ondanks de nodige tegenstand werd het station ten slotte uitgekozen om de slalom-race voor mannen te organiseren. In 1995 vierde Les Menuires zijn 30e verjaardag !
😎😍 Vanaf de jaren 00 tot heden
Les Menuires krijgt langzamerhand het uiterlijk dat we er nu van kennen. In het jaar 2000 ontwierp de architect Yves de Preval een elegante en lichte klokkentoren die vanuit elk deel van het dorp te zien was. Deze werd ook het onderwerp van een polemiek omdat hij zo avant-gardistisch was, waarmee het station het 3e millennium met bravoure binnenstapte. En met een originaliteit die trouwens bekroond werd met 1e prijs voor metalen bouwkunst.
Het jaar daarop werd aan de voet ervan een multifunctionele zaal gebouwd die bedoeld is voor concerten en evenementen. Daarna is in 2005 een sportcentrum aan de beurt om geopend te worden. De manier waarop naar de bouwstijl van les Menuires wordt gekeken, verandert. Het bewijs: in 2012 krijgt Le Brelin het predicaat "Erfgoed van de XXe eeuw".
Tegenwoordig is het integrale station les Menuires een voorbeeld van stedenbouwkundige planning geworden. De grote gebouwen, die eerst zo werden bekritiseerd, worden nu als een veel beter voorbeeld gezien dan de overvloed aan namaak-chalets die je overal ziet in sommige valleien. Als we het hebben over het gebergte in de toekomst, stelt les Menuires zich ecologisch op, vooral in combinatie met de energetische vernieuwing van accommodaties voor toeristische verhuur.
Sinds 1964 is Les Menuires een zeer belangrijk station geworden binnen het skidomein van de 3 Vallées. Het uiterst succesvolle skioord, dat benijd wordt om zijn economische efficiëntie, ontvangt inmiddels internationale gasten uit 62 verschillende landen. Een erkenning, die het vandaag de dag verdient om vereeuwigd te worden door de kunstenaar Docteur Paper uit Nantes met een exclusief kunstwerk.